W dniach 14-16 kwietnia 2023 roku odbyła się wycieczka krajoznawcza, w której uczestniczyli członkowie SITPChem Oddział w Płocku. Tym razem udaliśmy się w rejon Gór Opawskich i na Opolszczyznę. Nasza przygoda zaczęła się już o 6:00 rano, ale pomimo wczesnej pory, wywiązaliśmy się z zadania i punktualnie wyruszyliśmy w trasę. Pierwszym punktem zwiedzania była Góra Świętej Anny z barokową bazyliką oraz Muzeum Czynu Powstańczego.
Następnie udaliśmy do pięknego Opola. W czasie spaceru po zabytkowej części miasta wysłuchaliśmy nie tylko jego historii, ale także różnych ciekawostek i legend związanych z tym miejscem, z których najbardziej zapadła nam w pamięci ta o Joannie Gryzik – Śląskim Kopciuszku, którą opowiedział nam przewodnik przed jej pomnikiem. Następnie zwiedziliśmy Amfiteatr i Muzeum Polskiej Piosenki. Multimedialna ekspozycja w muzeum przybliżyła nam świat polskiej sceny muzycznej począwszy od lat 20-tych ubiegłego stulecia. Chętni mieli także okazję nagrać własny utwór przy wybranym podkładzie muzycznym.
Po pełnym wrażeń dniu udaliśmy się na zasłużony odpoczynek do hotelu. Na nocleg wybrano Jarnołtówek – miejscowość letniskową położoną w dolinie Złotego Potoku, który okazał się pięknym obiektem, z zapleczem basenowym (basen, jaccuci, sauny). Wieczorem mieliśmy uroczystą kolację, której motywem przewodnim było jedzenie serwowane w stylu bawarskim. A wszystko oczywiście przy dźwiękach muzyki, o którą zadbał DJ.
Drugiego dnia po śniadaniu wybraliśmy się na zwiedzanie przepięknego, otoczonego parkiem, XVII-wiecznego Pałacu w Mosznej. Obiekt w latach 1866-1945 był rezydencją pruskiego rodu Tiele-Wincklerów, potentatów przemysłowych. Były to wspaniałe, niezapomniane wrażenia, tym bardziej, że widok pałacu w pięknych promieniach słońca był wręcz bajkowy.
Kolejnym punktem naszej wycieczki była Nysa, nazwana z powodu licznych budowli sakralnych Śląskim Rzymem. Wolny czas spędziliśmy podziwiając wspaniałą architekturę, a także na spacerach po urokliwym parku. To sobotnie popołudnie zakończyliśmy spacerem nad rzeką Białą w Głuchołazach – dawnej osadzie górników złota, a obecnie kurorcie wypoczynkowym.
Trzeciego i zarazem ostatniego dnia naszej wycieczki udaliśmy się do Prudnika, gdzie zwiedziliśmy Muzeum Ziemi Prudnickiej oraz Centrum Tradycji Tkackich upamiętniające kilkuwiekową fabrykę tekstylną rodziny Franklów i Pinkusów – współcześnie znaną jako Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex”.
Ostatnim punktem na naszej turystycznej trasie był Brzeg znany z Zamku Piastów Śląskich jednego z najcenniejszych zabytków renesansu w Polsce. Historyczny obiekt otoczony jest urokliwym parkiem z licznymi pomnikami przyrody.
Pełni wrażeń i bogatsi o nowe informacje historyczno-turystyczne dotarliśmy w godzinach wieczornych do Płocka. Wycieczka była bardzo udana. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych informacji o rejonie Gór Opawskich, zobaczyliśmy najpiękniejsze i najważniejsze miejsca w regionie, a słoneczna pogoda była wspaniałym dodatkiem do naszej trzydniowej przygody.
Starym zwyczajem, dla pokrzepienia ducha i ciała członków Stowarzyszenia, Zarząd Oddziału zorganizował dla członków i sympatyków SITPChem coroczne Seminarium. Miało ono miejsce 2 grudnia 2022 roku w Restauracji Osiedlowa przy ul. Miodowej 8 w Płocku.
Tym razem Seminarium miało wyjątkowo uroczysty charakter, gdyż zaszczycili nas swoją obecnością znamienici goście – Prezes Oddziału Głównego SITPChem – Jerzy Klimczak oraz Sekretarz Generalny – Stanisław Oczkowicz.
Goście przed rozpoczęciem Seminarium, zwiedzili, w towarzystwie Prezesa Płockiego Oddziału Arkadiusza Kamińskiego zarówno Płock jak i Zakład Główny PKN ORLEN.
Po oficjalnym powitaniu i przedstawieniu gości, zgodnie z zaplanowaną agendą spotkania, wygłoszone zostały 2 niezwykle ciekawe referaty:
Strategia zakłada działania w zakresie gospodarki wodorem do roku 2030, tym niemniej już teraz PKN może się pochwalić:
Obecnie wiele się dzieje w temacie wodoru, między innymi trwają prace nad uruchomieniem lokomotywy wodorowej, powstają kolejne huby wodorowe (Włocławek, Katowice i Poznań) oraz planowane są kolejne nowe stacje ładowania wodorem.
Plany do roku 2030 obejmują 57 stacji ładowania wodorem w Polsce, 28 w Czechach i 26 na Litwie, przy czym wodór będzie pochodzić z:
Po części oficjalnej przyszedł czas na zabawę przy muzyce i smacznych przekąskach. Muzyka serwowana przez DJ, różnorodny catering oraz spotkania z przyjaciółmi i znajomymi złożyły się na świetną zabawę do późnych godzin nocnych.
W dniach 9 – 11 września 2022 roku odbyła się wycieczka zorganizowana przez płocki Oddział Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego – tym razem w okolice Kazimierza Dolnego i Sandomierza. Podobnie jak poprzednio, wyjechaliśmy w piątek rano, planując powrót w niedzielny wieczór. Po kilkugodzinnej, wesołej podróży autokarem, zajechaliśmy do Kazimierza.
Wg opinii przewodnika, miasto to ze względu na położenie na wzgórzach można przyrównać do małego Rzymu. Jeśli tak – to bardzo małego, natomiast wszystko tam położone jest na wzniesieniach, których pokonanie dało niektórym solidnie w kość. Obejrzeliśmy szereg historycznych spichlerzy, obecnie pełniących głównie funkcje hoteli i pensjonatów, odwiedziliśmy też bulwary nadwiślańskie. Zwiedzaliśmy Rynek z charakterystyczną studnią, oglądaliśmy zabytkowe budynki, w tym szczególnej urody kamienicę pod św. Mikołajem i Krzysztofem – to wszystko okraszone galeriami sztuk, obrazami i straganami z kolorowymi pamiątkami. Weszliśmy na Górę Trzech Krzyży, upamiętniającą ofiary zarazy, z piękną panoramą widokowa na całe miasteczko oraz na Basztę – kamienną, cylindryczną budowlę, datowaną na XII – XIII wiek. Okolica obfituje w wąwozy, przeszliśmy jeden z nich – Wąwóz Korzeniowy, zwany inaczej Wąwozem Śmierci z racji położenia pomiędzy cmentarzami. Część uczestników wybrała następnie wędrówkę do Albrechtówki i Męćmierza, tj. do kolejnego punktu widokowego, pozostali spędzili czas wolny w Kazimierzu. Pierwszy dzień zakończyliśmy kolacją połączoną z muzyką i tańcami.
W sobotę, po smacznym śniadaniu, pojechaliśmy do Sandomierza. Zgodnie z programem, zwiedziliśmy Rynek z Ratuszem, urocze uliczki, gotycką katedrę, a przede wszystkim podziemną trasę turystyczną, zbudowaną z XV-XVI wiecznych lochów i piwnic kupieckich. Obejrzeliśmy też Collegium Gostomianum (obecnie szkołę średnią), Dom Długosza (pełniący funkcje Muzeum Diecezjalnego) i Zamek Królewski (obecnie Muzeum Zamkowe). Po wejściu na ostatnią z bram miejskich, bramę Opatowską, podzieliliśmy się i część odwiedziła Wąwóz Jadwigi, a pozostali postawili na indywidualne zwiedzanie Sandomierza i czas wolny.
W hotelu, oprócz kolacji czekały nas jeszcze niesamowite emocje związane z półfinałami Mistrzostw Świata w siatkówce mężczyzn oraz pojedynkiem Igi Świątek z Tunezyjką Ons Jabeur w finale US OPEN. Wspólne kibicowanie naszej drużynie, w pojedynku z Brazylijczykami oraz polskiej tenisistce pozostanie w naszej pamięci na długo. I to jeszcze nie koniec – po zwycięskim dla Polaków meczu, w świetnych humorach, opowiadaliśmy sobie dowcipy i tzw. kawały, wzbudzając salwy śmiechu. Trzeba przyznać, że wśród nas objawili się prawdziwi mistrzowie dowcipu, sypiąc anegdotami jak z rękawa.
Kolejny, ostatni już dzień to wizyta w niesamowitych ruinach Zamku Krzyżtopór w Ujeździe, rezydencji pałacowej z XVII wieku, wybudowanej przez rodzinę Ossolińskich. W swoim czasie, przed budową Wersalu, była to największa budowla pałacowa w Europie. Pałac wbudowany w fortyfikacje – jeszcze dziś robi wrażenie, dając pojęcie jak mógł wyglądać w pełnej krasie. Ostatnim punktem programu było zwiedzanie Krzemionek Opatowskich – rezerwatu archeologicznego UNESCO z największym w Europie zespołem neolitycznych kopalni krzemienia pasiastego. Krzemień pasiasty to bogactwo tych ziem, znajdujący zastosowanie do wyrobu biżuterii a w przeszłości jako twardy materiał na narzędzia.
Zgodnie z przewidywaniami, w godzinach wieczornych wróciliśmy do Płocka, pełni wrażeń i snując plany przyszłych wycieczek.
BM
Wychodząc naprzeciw wnioskom wniesionym przez Członków Stowarzyszenia na Walnym Zjeździe sprawozdawczo-wyborczym oddziału, przedstawiciele Zarządu płockiego oddziału SITPChem:
Prezes oddziału płockiego – Arkadiusz Kamiński
Vice Prezes – Anna Kępczyńska
Członek Zarządu – Barbara Markiewicz
spotkali się z Członkiem Zarządu ds. Operacyjnych PKN ORLEN S.A p. Józefem Węgreckim.
Głównym celem spotkania było omówienie możliwości współpracy pomiędzy Stowarzyszeniem a PKN ORLEN S.A.
Po przedstawieniu przez prezesa Kamińskiego zakresu działalności i krótkim wprowadzeniu (o charakterze technicznym oraz kulturalno–rozrywkowym), omówieniu sposobów funkcjonowania, finansowania oraz organizacji SITPChem w skali kraju oraz oddziału płockiego, dyskusja rozwinęła się w kierunku możliwości współpracy pomiędzy stronami. Zwrócono uwagę na fakt, że mimo działania na rzecz PKN, stowarzyszenie nie otrzymuje wsparcia finansowego z Koncernu.
Organizacyjnie partnerzy stanowią dwa podmioty, natomiast personalnie Oddział płocki SITPChem składa się w głównej mierze z pracowników PKN ORLEN oraz z sympatyków Stowarzyszenia – tutaj zaliczamy głównie rodziny pracowników oraz emerytów.
W czasie dyskusji wskazano potencjalne kierunki współpracy:
Spotkanie odbyło w miłej atmosferze, obie strony podkreśliły konieczność integracji, chęć współpracy i wzajemnego promowania wizerunkowego.
W dniach 19-20 października br. w Warszawskim Domu Technika NOT odbyły się obrady XXXII Walnego Zjazdu Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego, w których wzięło udział pięcioro Delegatów z płockiego Oddziału: Arkadiusz Kamiński, Jolanta Chudzik, Henryka Kępczyńska, Emilia Zemło oraz Bogusław Łań.
Po otwarciu zjazdu przez ustępującego Prezesa Jerzego Klimczaka został zaprezentowany porządek obrad. Po wyborze przewodniczącego Zjazdu rozpoczęła się dyskusja nad sprawozdaniami ustępującego Zarządu, Komisji Rewizyjnej, Głównego Sądu Koleżeńskiego.
Do prac Zarządu w nowej kadencji został zgłoszony i wybrany większością głosów Delegatów nasz Kolega prof. dr hab. inż. Arkadiusz Kamiński. Przy tej okazji gratulujemy Koledze Arkowi wyboru do władz Stowarzyszenia i życzymy owocnej pracy i sukcesów w pełnieniu funkcji Członka Zarządu Głównego SITPChem.
Na Członka Głównego Sądu Koleżeńskiego został wybrany Prezes zaprzyjaźnionego Oddziału SITPChem we Włocławku – Piotr Antecki. Gratulujemy.
Wychodząc naprzeciw konieczności dostosowania Statutu SITPChem do obowiązującego prawa, nasi Delegaci włączyli się w prace nad jego zmianami. Uczestniczyli również aktywnie przy formułowaniu wniosków do Uchwały XXXII Walnego Zjazdu SITPChem.
Ponadto, pozytywnie rozpatrzono wniosek SITPChem Płock w sprawie zmiany wysokości składek członkowskich przy niezmienionej wysokości składki odprowadzanej do Stowarzyszenia.
W celu dalszego rozwoju całej organizacji stwierdzono potrzebę naboru nowych członków i prowadzenia działań na rzecz zainteresowania działalnością SITPChem szerokiej grupy osób, m.in. poprzez organizowanie konferencji o tematyce dotyczącej pakietów legislacyjnych, klimatu i energii, gospodarki obiegu zamkniętego oraz innych spotkań.
Warto nadmienić, iż 2 grudnia 2022 płocki Oddział SITPChem zaplanował przeprowadzenie ciekawych wykładów tematycznych oraz spotkania koleżeńskiego przy muzyce, na które zostali zaproszeni Przedstawiciele Zarządu Głównego oraz Koledzy z Oddziału Włocławek.
Dnia następnego uroczystym wprowadzeniem sztandaru Stowarzyszenia przy dźwiękach mazurka Dąbrowskiego rozpoczęły się obchody Jubileuszu 95-lecia istnienia SITPChem.
Nowo wybrany Prezes Stowarzyszenia mgr inż. Jerzy Klimczak przywitał zaproszonych gości ze świata nauki, przemysłu, organizacji i wydawnictw branżowych. Były wystąpienia zaproszonych gości, liczne gratulacje, a także z tej okazji był odczytany uroczysty adres od Przemysława Czarnka Ministra Edukacji i Nauki.
Był również tort jubileuszowy, a za kolejne lata owocnej współpracy tradycyjny toast wzniesiony lampką szampana. Całość uświetnił koncert fortepianowy.
Walny Zjazd SITPChem
Oddział płocki Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego od lat organizuje seminaria dla członków oraz sympatyków Stowarzyszenia.
Lata 2020 i 2021 okazały się inne od pozostałych, tym niemniej wykorzystaliśmy chwilowe odpuszczenie pandemii dla podtrzymania tej tradycji.
10 września 2021 roku na terenie Centrum Konferencyjno-Piknikowego nad Wisłą odbyło się Seminarium, którego część oficjalna poświęcona była „Glonom – organizmom przyszłości”, z udziałem profesora dr hab. inż. Marcina Zielińskiego, kierownika Katedry Ochrony Środowiska z Uniwersytetu Warmińsko Mazurskiego w Olsztynie.
Temat glonów wpisuje się w gospodarkę zrównoważonego rozwoju, daje możliwości małoinwazyjnych ekologicznie technologii w zakresie procesów oczyszczania ścieków, uzdatniania wody oraz unieszkodliwiania odpadów i likwidacji odorów. W trakcie są również badania nad biosekwestracją CO2 i oczyszczaniem gazów spalinowych. Glony mogą stanowić alternatywne źródła energii, dywersyfikując odnawialne zasoby energetyki.
Niekonwencjonalne, potencjalne kierunki zastosowań to również wykorzystanie biomasy z glonów jako pokarm ( dla człowieka oraz fauny ), w tym źródło witamin i makroelementów, surowiec do produkcji medykamentów i kosmetyków, nawóz wzbogacający glebę.
Niektóre mikroorganizmy przeżywają skrajnie niekorzystne warunki – bardzo kwasowe lub alkaliczne środowiska – to pozwala im na pełnienie funkcji oczyszczania i utylizacji w miejscach o zwiększonej agresywności.
Glony i okrzemki to wielka przyszłość przyjaznych środowiskowo technik produkcji i oczyszczania.
Po części oficjalnej, nastąpiło nie mniej oczekiwane, nieformalne spotkanie członków, w przyjaznej atmosferze, przy muzyce z DJ. Wzmocnieni zamówionym cateringiem z przyjemnością wykorzystaliśmy możliwość spotkań z przyjaciółmi i znajomymi.
Przyjacielskie kontakty zostały też podtrzymane przez wizytę przedstawicieli oddziału SITPChem z Włocławka (Anwil).
Nawet pogoda nam sprzyjała J – zamówiona przez organizatorów – pozwoliła na spotkanie do późnych godzin wieczornych.
BM
Stęsknieni kontaktów międzyludzkich i powrotu do normalności, po półtora roku ograniczeń związanych z pandemią, we wrześniu 2021 roku członkowie Stowarzyszenia wzięli udział w kolejnej wycieczce – tym razem na Kaszuby. Standardowo – jak zwykle, wyjechaliśmy w piątek rano, z planem powrotu w niedzielę wieczorem.
Najpierw wzięliśmy kurs na Pelplin i znajdującą się tam Bazylikę Katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, jednej z największych w Polsce świątyń wybudowanych z cegły, dawnego klasztoru cystersów. Miasto małe, bazylika ogromna – jako pozostałość po minionych, lepszych dla miasteczka czasach.
Większość z nas kościoły i tym podobne obiekty zwiedza wg schematu – chwila religijnej refleksji, rzut oka na ołtarz, organy i ogólny wystrój. Tymczasem w Pelplinie warto wziąć przewodnika, który oprowadzi nas w ciągu kilku godzin, odkrywając wiele niespodziewanych detali, miejsc i historii.
Kolejny etap – to Kościerzyna, zwiedzanie rynku miasta, starówki, Pomnika Remusa i Muzeum Ziemi Kościerskiej , w tym Muzeum Akordeonu i Muzeum Kolejnictwa. Odwiedziliśmy jeszcze Stary Browar Kościerzyna, jednak wrażenia z wizyty były podzielone – jednych ujęła wylewność i elokwencja wiekowej przewodniczki, inni próżno doszukiwali się śladów starego browaru, po którym została jedynie teoria i zdjęcia.
Następny dzień rozpoczęliśmy od zwiedzania Żywego Muzeum Ceramiki Kaszubskiej w Chmielnie. Kto chciał mógł własnoręcznie stworzyć własne naczynie na kole garncarskim – rewelacja, zaskoczenie miłym dotykiem aksamitnej gliny, jej poddawaniem się naszemu dotykowi i ostatecznemu efektowi, czyli uzyskanemu naczyniu, które pomimo braku wypalenia wyglądało bardzo profesjonalnie.
Przemieściliśmy się następnie do Kartuz, uważanych za stolicę Kaszub, gdzie zobaczyliśmy Kolegiatę pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny- najlepiej zachowany kościół zakonu kartuzów na ziemiach polskich. Kartuzi to katolicki zakon o wyjątkowo surowej regule – od którego pochodzi nazwa miasta.
Kaszuby są piękne, ale dla dzisiejszego wszędobylskiego turysty mogą okazać się zbyt ubogie w atrakcje – stąd Centrum Edukacji i Promocji Regionu w Szymbarku.
Czegóż tam nie ma – Najdłuższa Deska Świata, Największy Fortepian Świata, Dom do góry nogami, Muzeum Ciesielnictwa, Dom Sybiraka z łagrem, Dom Trapera Kaszubskiego z Kanady, Dom Powstańca Polskiego z Adampola, Bunkier Gryfa Pomorskiego, Pomnik Gryfa Pomorskiego, Dwór Salino – replika 300-letniego dworku, Kościółek Św. Rafała – wszystkie obiekty przeniesione lub odtworzone wg danych historycznych.
Wieczorem, po powrocie do hotelu – jak nakazuje SITPChem-owa tradycja – bawiliśmy się przy muzyce z DJ, z różnymi atrakcjami np. wykorzystaniem śmiesznych strojów.
Ostatni dzień wycieczki zaczęliśmy od pieszej wycieczki po ścieżce przyrodniczej, z bogactwem naturalnej przyrody Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego a następnie we wsi Wdzydze Kiszewskie zwiedziliśmy najstarszy w Polsce skansen – Kaszubski Park Etnograficzny oraz ogromną wieże widokową – na szczęście z wejściem dla chętnych.
Do Płocka wróciliśmy w późnych godzinach wieczornych, z apetytem na kolejny wyjazd.
BM
